Stopping by Woods on a Snowy Evening

Stilstaan bij een besneeuwd bos

Robert Frost    (1923)                                                                                         Vertaald door Jules Grandgagnage (2024)

                                                                                                                                                                   licentie CC BY-NC-ND 4.0

 

Whose woods these are I think I know.

His house is in the village, though;

He will not see me stopping here

To watch his woods fill up with snow.

 

My little horse must think it queer

To stop without a farmhouse near

Between the woods and frozen lake

The darkest evening of the year.

 

He gives his harness bells a shake

To ask if there is some mistake.

The only other sound’s the sweep

Of easy wind and downy flake.

 

The woods are lovely, dark and deep,

But I have promises to keep,

And miles to go before I sleep,

And miles to go before I sleep.

Ik denk te weten wie dit bos bezit.

Hoewel zijn huis zich in het dorp bevindt

Weet hij niet dat ik hier stop en me verstout

Zijn bos te zien met sneeuw getint.

 

Mijn paardje begrijpt niets van dit oponthoud

Waarom ik zonder boerderij in 't woud

Tussen bos en ijzig meer gekneld

Op deze donkerste avond stilstaan zou.

 

Hij schudt zijn tuigje en zijn bel

Vragend: Is dit het juiste paadje wel?

Het enige andere geluid is het gestaag

Geruis van wind en 't donzen vlokjesspel.

 

De bossen zijn zo mooi dat ik wil blijven staan,

Maar mijn belofte dwingt me weg te gaan

Nog mijlen te gaan voordat ik slaap,

Nog mijlen te gaan voordat ik slaap.

Maak jouw eigen website met JouwWeb